Ο πολιτιστικός-επιστημονικός σύλλογος “ΑΡΓΩ”, παρουσιάζει εκδήλωση με θέμα «Ελληνικός Μουσικός Θησαυρός», στο Αμφιθέατρο του 1ου Λυκείου Χαλανδρίου (οδός Διονύσου 20).
Ακολουθεί το δελτίο τύπου.
«ΑΡΓΩ» ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ – ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ
Αγαπητές φίλες και αγαπητοί φίλοι,
σας προσκαλούμε την Τρίτη 9 Νοεμβρίου 2021, ώρα 19.00,
στο Αμφιθέατρο του 1ου Λυκείου Χαλανδρίου (οδός Διονύσου 20),
στην εκδήλωση με θέμα «Ελληνικός Μουσικός Θησαυρός»
στην οποία έχουμε την τιμή
ο συνθέτης Θωμάς Μπακαλάκος να παρουσιάσει τη Μουσική Πρόταση Σύνθεσης
που έχει διατυπώσει για τη δημιουργία έργων κλασικής μουσικής,
με ιδιότητες και χαρακτηριστικά που να τα καθιστούν έργα ελληνικά
Ομιλητές:
– Απόστολος Παληός, Δρ Μουσικολογίας, σολίστας πιάνου, διευθυντής ορχήστρας, απόφοιτος των Μουσικών Ακαδημιών του Βερολίνου και της Λειψίας
– Αλεξάνδρα Γιαλίνη, παραγωγός του Γ’ Προγράμματος της ΕΡΤ και μουσικός
– Θα προλογίσει ο πρόεδρος του συλλόγου «ΑΡΓΩ» Στέφανος Καμπάς.
Όπως προβλέπεται από τα υγειονομικά μέτρα προστασίας η είσοδος στην εκδήλωση θα επιτρέπεται μόνο σε όσους παρουσιάσουν πιστοποιητικό εμβολιασμού, ή νόσησης, ή πρόσφατο αρνητικό rapid test και θα τηρηθούν όλες οι σχετικές οδηγίες.
– Επισυνάπτεται η αφίσα της εκδήλωσης
Δείτε εδώ περισσότερα για την εκδήλωση «Ελληνικός Μουσικός Θησαυρός» και όσα θα παρουσιάσει ο συνθέτης και οι ομιλητές
– –Αναλυτικά για την εκδήλωση «Ελληνικός Μουσικός Θησαυρός»
Ο τίτλος που έδωσε ο συνθέτης στην ομιλία του είναι: ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΜΟΥΣΙΚΟΣ ΘΗΣΑΥΡΟΣ
Ο συνθέτης θα αναφερθεί στους μουσικούς τόπους στους οποίους ανιχνεύεται ο ελληνικός μουσικός θησαυρός και στους τρόπους αξιοποίησής του, για τη δημιουργία μουσικών μοτίβων και φράσεων, ως δομικών στοιχείων σύνθεσης μουσικών έργων, με ιδιότητες και χαρακτηριστικά που να τα καθιστούν έργα ελληνικά.
Την εκδήλωση θα ανοίξει ο πρόεδρος του συλλόγου “Αργώ” Στέφανος Καμπάς. Στη συνέχεια θα πάρει το λόγο η Αλεξάνδρα Γιαλίνη γνωστή παραγωγός του Τρίτου προγράμματος και μουσικός, η οποία θα προλογίσει την εκδήλωση για να δώσει στη συνέχεια το λόγο στο συνθέτη Θωμά Μπακαλάκο.
Την εκδήλωση θα κλείσει ο πολυβραβευμένος σολίστας πιάνου, διευθυντής ορχήστρας Απόστολος Παληός, Δρ Μουσικολογίας, απόφοιτος της Μουσικής Ακαδημίας του Βερολίνου και της Λειψίας, διδάσκων σε μουσικά πανεπιστήμια της Ελλάδας και του εξωτερικού.
Θα μιλήσει για την επιστημονική μουσικολογική ανακοίνωση που παρουσίασε στο διεθνές Μουσικολογικό Συνέδριο της Τιφλίδας με θέμα τη δημιουργία έργων του Θωμά Μπακαλάκου σε εφαρμογή της Μουσικής Πρότασης Σύνθεσης, επικεντρώνοντας στα έργα που ο συνθέτης ονομάζει μουσικές νουβέλες, για να κλείσει την επιστημονική του ανακοίνωσή με αναφορά στο σύνολο της Μουσικής Πρότασης του συνθέτη.Αναφορά στα χαρακτηριστικά σημεία της ομιλίας του συνθέτη Θωμά Μπακαλάκου
Ο συνθέτης θα υποστηρίξει ότι μια νέα εποχή θα ξεκινήσει για την ελληνική μουσική:
· Εάν δεχτούμε ότι η μουσική δεν είναι μία παγκόσμια και οικουμενική γλώσσα, αλλά πολλές, όσες και οι ομιλούμενες γλώσσες των λαών.
· Εάν δεχτούμε ότι υπάρχει Ελληνική Μουσική Γλώσσα που έχει ως βασικό της λεξιλόγιο τα ελληνικά μουσικά μας αρχέτυπα και τους ελληνικούς μουσικούς νόμους, η οποία πρέπει συνεχώς να εμπλουτίζεται με νέα γλωσσικά μουσικά σημεία, ως αποτέλεσμα γόνιμης επίδρασης της Ελληνικής Ομιλούμενης Γλώσσας στη μουσική.
· Εάν δεχτούμε τη διαδικασία σύνθεσης μουσικών έργων ως αποτέλεσμα μελοποίησης κειμένων, που σημαίνει ότι κάθε μουσικό έργο οργανικό ή όχι δεν μπορεί να είναι παρά έργο προγραμματικής μουσικής, που σημαίνει ότι κάθε έργο έχει ένα κρυφό ή φανερό πρόγραμμα, το οποίο δουλειά του μουσικολόγου είναι να το φέρνει στο φως ή να το εξιδανικεύσει αντιστοίχως. · Εάν στα έργα μας το κείμενο και οι νότες, ο τονισμός το μέλος και χειρονομία, προέρχονται από γλώσσα και φωνή μητρική, δηλαδή από την Ελληνική Ομιλούμενη Γλώσσα μας · Εάν αξιοποιήσουμε δημιουργικά την παρατήρησή του ότι η Ελληνική Ομιλούμενη γλώσσα δύναται να επιδρά γόνιμα στη μουσική, μέσω των τονικών της ενοτήτων, που μπορούμε να πούμε ότι αποτελούν τις φωνητικές φράσεις ή φωνητικές λέξεις αυτής και των συστατικών του τόνου της γλώσσας μας, που δέχτηκε ως ακριβή κληρονομιά και αξιοποιεί σήμερα με το δυναμικό της χαρακτήρα, από την εποχή που η γλώσσα μας είχε, στην εξελικτική της πορεία, το μελισματικό-προσωδιακό της χαρακτήρα.
· Εάν αφήσουμε τις καθαρές ελληνικές παραδόσεις να ποτίσουν τα έργα μας.
· Εάν φέρουμε στο προσκήνιο την Ελληνική Μουσική Γλώσσα.
· Εάν στις συνθέσεις μας φροντίζουμε μελοποιώντας ένα κείμενο επιτυγχάνουμε να συλλαμβάνουμε μουσικά το νοηματικό περιεχόμενο του κειμένου και όχι να το προβάλουμε απλά ως διαρθρωτική ροή της μουσικής μας. Τότε με αυτή την κατεύθυνση μελοποιημένες οι τονικές ενότητες, καθίστανται ολοκληρωμένες μουσικές φράσεις, οι οποίες φορτωμένες με το νόημα της τονικής ενότητας, αποτελούν εν δυνάμει γλωσσικά μουσικά σημεία της Ελληνικής Μουσικής Γλώσσας που την εμπλουτίζου, κάτι που ο λαός μας το κάνει χωρίς διακοπή με τη δημιουργία των δημοτικών μας τραγουδιών, ως εναλλαγή των ελληνικών μουσικών νόμων μέσα στους αιώνες. Μάλιστα κάποια από αυτά τα εν δυνάμει γλωσσικά μουσικά σημεία που θα αποκτήσουν μουσικά χαρακτηριστικά διακριτά, ξεχωριστά και αναγνωρίσιμα από την πλειοψηφία του λαού, θα βρουν θέση, ως ελληνικοί μουσικοί νόμοι, κοντά στα μουσικά μας αρχέτυπα, που αποτελούν το βασικό και σταθερό λεξιλόγιο της Ελληνικής Μουσικής Γλώσσας.
· Εάν συνεχίσουμε να συνθέτουμε μουσικές νουβέλες, που αποτελεί έναν ακόμα δρόμο εμπλουτισμού της Ελληνικής Μουσικής Γλώσσας. Είναι ένα νέο είδος πρωτότυπων ελληνικών έργων που ξεκίνησε να συνθέτει ο Θωμάς Μπακαλάκος, εμπνεόμενος από το δημοτικό μας τραγούδι, το οποίο αξιοποιεί με σύγχρονη μουσική σκέψη, στο πλαίσιο της δυτικής μοντέρνας συνθετικής τεχνοτροπίας, όπως τόνισε Δρ Μουσικολογίας Απόστολος Παληός και σπουδαίος πιανίστας, σε δημοσίευμά του στην εφημερίδα των συντακτών, σε συνέντευξή του στον αρθρογράφο Γιώργο Σταματόπουλο στις 16.10.2017, μετά την επιστροφή του από το Σαντιάγο όπου έκανε master class σε μεταπτυχιακούς φοιτητές μουσικών πανεπιστημίων της Χιλής, ενώ την επομένη έδωσε στο μεγάλο δημοτικό θέατρο της πόλης ρεσιτάλ πιάνου, με γνωστά έργα του κλασικού ρεπερτορίου, στο οποίο ερμήνευσε ως encore τη μουσική νουβέλα του Θωμά Μπακαλάκου Πέρα Στους Πέρα Κάμους. Το έργο καταχειροκροτήθηκε και ακόμα περισσότερο όταν ανέφερε ότι είναι έργο Έλληνα συνθέτη εμπνευσμένο από το μουσικό ιδίωμα του Αιγαίου.
Στη συνέντευξή του αυτή ο Απόστολος Παληός τόνισε: «Ο Θωμάς Μπακαλάκος αποτελεί στις μέρες μας έναν σημαντικό δημιουργικό πόλο που γεφυρώνει εύστοχα το παραδοσιακό ελληνικό τραγούδι και τη λαϊκή μούσα με τη δυτική μοντέρνα συνθετική τεχνοτροπία, αντιμετωπίζοντας την ελληνικότητα στο ύφος των συνθέσεών του ως μία ενιαία ενότητα ήχου, λόγου και πολιτισμικού υποβάθρου, ως ένα ζωντανό δρώμενο που μας υπενθυμίζει διαρκώς ποιοι είμαστε, από πού προερχόμαστε και διαμέσου της βιωματικής μνήμης μας επιστρέφει στις ρίζες μας. Από αυτό το πρίσμα το όραμά του για τη μουσική γλώσσα της χώρας μας είναι πολύ σημαντικό». Προφανώς το δημοσίευμά του αυτό αποτέλεσε αφετηρία για να συντάξει την επιστημονική του ανακοίνωση που απασχόλησε το μουσικολογικό συνέδριο της Τιφλίδας, την περασμένη Άνοιξη. Πρόκειται για μια πολυσέλιδη ανακοίνωση που προκάλεσε το έντονο ενδιαφέρον των συνέδρων και ευρύτατο διάλογο. Η ανακοίνωση αυτή δημοσιεύτηκε πρόσφατα σε διεθνές μουσικολογικό περιοδικό και αυτές τις μέρες θα δημοσιευτεί σε ακόμα ένα.Ο Θωμάς Μπακαλάκος πιστεύει ότι είναι επιτακτικό καθήκον όλων μας να αξιοποιήσουμε στη σύνθεση έργων κλασικής μουσικής:
· Τον τεράστιο και ανεξάντλητο μουσικό θησαυρό, που μας προσφέρουν οι δύο δίδυμες αδερφές, Ελληνική Ομιλούμενη Γλώσσα και Ελληνική Μουσική Γλώσσα, δύο ακουστικά φαινόμενα με κοινά χαρακτηριστικά και παράλληλη πορεία στους αιώνες, έχοντας πάντα μαζί τους και την τρίτη γλώσσα του λαού μας, που είναι η Γλώσσα της Χειρονομίας – της Κίνησης- του Ελληνικού χορού.
· Το μεγαλειώδες δημοτικό μας τραγούδι, το οποίο στέκεται κοντά στις τρεις γλώσσες του λαού μας ως κολώνα σταθερότητας, πέραν του ότι από αυτό γαντζώνεται ο λαός μας, στα δύσκολα γυρίσματα της ιστορίας του, για να κρατήσει ζωντανές γλώσσα και πίστη, για να υπάρξει.
Δεν πρέπει επίσης να ξεχνάμε ότι ο γραμματικός τύπος που διδάσκει η γραμματική της σημερινής μας Ελληνικής Ομιλούμενης Γλώσσας, είναι θεμελιωμένος στη γραμματική βάση των δημοτικού μας τραγουδιών και της νεοελληνικής λογοτεχνίας,, ο ίδιος που καθιερώθηκε από το 1917 και έχει γίνει πια παράδοση στην ελληνική παιδεία.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε επίσης ότι το δημοτικό μας τραγούδι, αξιοποιούμενο ως πηγή έμπνευσης για τη δημιουργία νέων έργων σύγχρονης ελληνικής μουσικής και όχι ως αποθήκη εξωτισμών, κάτι που μπορούν να το κάνουν οι ξένοι συνθέτες, θέλοντας να προσδώσουν φρεσκάδα σε κάποιο σημείο του έργου τους, δύναται τότε το δημοτικό μας τραγούδι να καταστεί και πηγή εμπλουτισμού της Ελληνικής Μουσικής Γλώσσας με νέα γλωσσικά μουσικά σημεία. Ένας τέτοιος τρόπος αξιοποίησής του είναι και αυτός που ο Θωμάς Μπακαλάκος αναπτύσσει στο δεύτερο κεφάλαιο της Μουσικής Πρότασης Σύνθεσης.
Εάν όλα τα παραπάνω γίνουν και άλλα που ίσως θα προκύψουν από την έρευνα άλλων συνθετών, τότε τα μουσικά μας έργα θα απλώσουν βαθιές ρίζες στα χώματα της πατρίδας μας και στις καρδιές των Ελλήνων, τότε τα έργα μας θα περάσουν και τα σύνορά μας. Θα ακουστεί έτσι στην παγκόσμια μουσική σκηνή μια καθαρή και ξεχωριστή μουσική φωνή της πατρίδας μας, από όπου σήμερα δυστυχώς λείπει. Αν έχουμε σήμερα ένα μουσικό ίχνος στην παγκόσμια μουσική σκηνή, αυτό το οφείλουμε στο έργο του Νίκου Σκαλκώτα. Φυσικά η μουσική έρευνα δεν πρέπει ούτε στιγμή να σταματήσει.
