Τι και αν …. και εγένετο πόλεμος

0
549

1 Μαρτίου 2022

Το ημερολόγιο δείχνει Μάρτη και εμείς παρακολουθούμε εδώ και μερικές ημέρες το «σήριαλ Ουκρανία», ενώ το σήριαλ COVID 19 το τελείωσαν αποτόμως καθώς γνώριζαν ότι η δυναμική του ιού φθίνει. Τα εμβόλια έκαναν τη δουλειά τους και όσοι ήταν νοήμονες, πρόλαβαν φυλάχθηκαν, σώθηκαν … .

Το σήριαλ COVID τελείωσε κατά διαβολική σύμπτωση περίπου την ίδια χρονική περίοδο που ξεκίνησε προ διετίας και μακριά από εμένα σενάρια περίεργα. Όσοι πέθαναν, πέθαναν. Κακό του κεφαλιού τους. Και συνεχίζουν να πεθαίνουν. 25.000 θύματα και βάλε. Τι και αν πήγαν σαν τα σκυλιά στο αμπέλι. Τι και αν δεν υπήρξαν αρκετά εμβόλια εγκαίρως. Τι και αν παλάβωσαν τον κόσμο οι ιθύνοντες και οι ειδικοί με τα λεγόμενά τους. Τι και αν όλο το ΕΣΥ έλιωσε στην κυριολεξία. Τι και αν ξεπαραδιαστήκαμε να πληρώνουμε rapid και pcr σε απίστευτες τιμές δύο χρόνια τώρα. Τι και αν ένας γιατρός και ένας νοσηλευτής αντιστοιχεί σε πενήντα ασθενείς, και μπορεί και παραπάνω. Τι και αν δεν ξέραμε πόσες ΜΕΘ υπήρχαν. Τι και αν τα μεγάλα ιδιωτικά θεραπευτήρια θησαύρισαν. Τι και αν τα ψυχοφάρμακα έχουν πάρει την ανιούσα. Τι και αν η οικονομία έχει πληγεί. Τι και αν οι χρόνιες νόσοι πήγαν στα αζήτητα. Τι και αν…τι και αν πολλά άλλα γεγονότα συνέβησαν τα τελευταία δύο χρόνια εν μέσω καραντίνας.

Ποια ήταν τα άλλα γεγονότα; Βλέπε Μήδεια. Βλέπε κάποιες φωτίτσες μωρέ, χωρίς αέρα,που κατακάψανε τη μισή και πλέον Ελλάδα. Βλέπε κάτι πλημμύρες, εντάξει άνευ ουσίας άνευ σημασίας. Φέτος ήρθε και η Ελπίδα και μας έδωσε ελπίδα πραγματική …και μετά ήρθε και η ΔΕΗ και το φυσικό αέριο που ήδη ήταν πολύ τσιμπημένα, όπως και κάτι supermarket, κάτι λαϊκές και όχι μόνο. Όλα εδώ και καιρό είχαν πάρει την ανιούσα,τι και αν οι μισθοί είναι καθηλωμένοι, όπως πάντα σε αυτό το κράτος, γιατί σε όλα τα άσχημα μοιάζουμε στους Ευρωπαίους σε τίποτα ωφέλιμο για το λαό ΠΟΤΕΕΕΕ. Τι και αν αλλάζουν τα πάντα στην εργασιακή μας πραγματικότητα.

Τι και αν το ταξικό χάσμα μεγαλώνει όλο και περισσότερο.

Τι και αν ένα πλοίο είχε πάρει φωτιά με ανθρώπους να πεθαίνουν που εμείς ποτέ δεν καταλάβαμε πως και γιατί. Τι και αν…, τι και αν κυρίες μου και κύριοι και αγαπητά μου παιδιά εμείς εδώ σε αυτή τη χώρα πριν μερικές ημέρες έχουμε πόλεμο και ως εξαιρετικοί Έλληνες που είμαστε σε πέντε ημέρες από covidoλογοι, γιατροί, δικαστές, δικηγόροι, εγκληματολόγοι,αστυνομικοί,στρατιωτικοί που είμασταν, γίναμε και ουκρανολόγοι. Τη δε γεωγραφία την παίζουμε στα δάχτυλα, εδώ ρωτάς που είναι η Κάλυμνος και ο άλλος σε κοιτάει σα χάνος. Αλλά το ουκρανικό το κατέχουμε… .

Οι δε δημοσιογράφοι μιλάνε για  περιοχές της Ουκρανίας λες και μιλάνε για την Πάτρα, τη Λαμία, τα Πατήσια. Αυτοί οι γνώστες των πάντων που γνωρίζουν τα πάντα τα αναδεικνύουν όταν πρέπει και τα βυθίζουν όταν πρέπει γιατί σειρά έχει κάποια άλλη συμφορά που θα παγώσει το πανελλήνιο  και εάν δεν είναι παγκόσμια όπως η Ουκρανία, στην παρούσα φάση τόσο το καλύτερο, καταψύχεται το εγχώριο προϊόν γιατί προτεραιότητα έχει το παγκόσμιο και  λίγο – λίγο όταν και όσο πρέπει θα ασχοληθούμε με τα δικά μας που είναι αποκλειστικά και μόνο βιασμοί, δολοφονίες, οπαδική βία, γυναικοκτονίες. Θα φουσκώνουν και θα ξεφουσκώνουν ανάλογα με τις διαταγές άνωθεν και εμείς εκεί, έχοντας και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, συμπάσχουμε ανεβάζοντας αποφθέγματα λογοτεχνών που ελάχιστοι από εμάς έχουν διαβάσει έστω ένα βιβλίο τους. Ομοίως πράξαμε και στον κορονοιό. Κλαίμε, συγκινούμαστε με όλες τις ιστορίες. Ειδικά τα ορφανά πολύ πιασάρικο θέμα…. Πάντα από τον καναπέ μας, σχολιάζουμε, γνωρίζουμε τις αλήθειες των λαών. Εδώ τη δική μας ζήτημα να τη γνωρίζει καθαρά ένα 20% του πληθυσμού έχοντας υπερβεί τον εσωτερικό διχασμό του. Και με τούτα και με τα άλλα ξανά προς τη Δόξα τραβάμε… και το καθήκον μας το έχουμε κάνει βρε αδερφέ!

Που καιρός για πραγματική ενημέρωση ας είναι καλά τα παιδιά της ΕΣΗΕΑ και όχι μόνο. Και όλοι οι πανελίστες επιτελούν θεάρεστο κοινωνικό έργο… Ξέρω παίρνει η μπάλα όλους, αλλά δυστυχώς είναι τεράστιο το ποσοστό και όσοι τολμούν να διαφωνήσουν βρίσκονται στα αζήτητα και αλλού… Όπως και ως συνάφι, αντί να έχουν ξεσηκωθεί με το γεγονός ότι διώκονται συνάδελφοί τους κάνουν τουμπεκί!!

Στο μεταξύ κάτι καταστροφές και πόλεμοι υπάρχουν σε πολλά μέρη του πλανήτη, αλλά δεν εξυπηρετούν συμφέροντα εκείνα τα έρμα τα παιδάκια της Αφρικής (40 χρόνια τα ακούω),εκείνοι οι υποσαχάριοι πρόσφυγες και μετανάστες που δεν είχαν τίποτα καλύτερο να κάνουν αλλά να ένα ταξιδάκι μέχρι ένα «hotel»της Λιβύης περιμένοντας, αν δεν θαλασσοπνιγούν στη Μεσόγειο, να έχουν κάποιο καλύτερο μέλλον. Κάτι ιστορίες παλιές και πρόσφατες στην Γιουγκοσλαβία,Ιράκ,Συρία,Κύπρο, Παλαιστίνη,Υεμένη,Αφγανιστάν, Καζακστάν, πολύ πρόσφατα, και άλλες πολλές που διαδραματίζονται χρόνια τώρα και κανείς δεν νοιάζεται από όλους αυτούς τους ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ.

Και συνεχίζω: η πείνα,η δίψα,η κοινωνική εξαθλίωση, τα θέματα οικολογίας, οι αρρώστιες το γεγονός ότι πολύ νωρίτερα ο covid θα μπορούσε να είχε αναχαιτιστεί μέσω εμβολίων σε όλες τις ηπείρους και να είχαν σωθεί ζωές. Μπα άστα τα ξεχάσαμε….τα παιδιά και όλοι οι άνθρωποι αποτελούν ένα τίποτα για όλους αυτούς,ένα αριθμό,για αυτούς εμείς οι «τυχεροί»του πλανήτη θα κλάψουμε θα κάνουμε και postάντε και κανένα συλλαλητήριο και μετά στη ζωάρα μας…. Καθόμαστε για ακόμη μια φορά αποχαυνωμένοι δεχόμενοι τη μοίρα μας που είναι «αυτοί αλωνίζουν και έχουν δύναμη και εμείς ένα τίποτα». Άλλοι  δε, πάσχουν από «παιδικές ασθένειες »και βλέπουν το δέντρο και όχι το δάσος στην πολιτική ζωή της χώρας.

Λένε το Alzheimer μάστιγα ….. Εδώ πάσχει ο μισός πλανήτης και ο υπόλοιπος μισός απλά έχει ξεχάσει ότι υπάρχει… λες και το θαύμα της ζωής είναι κάτι τόσο δεδομένο και ευτελές. Αλλά προσοχή τρέχουμε να ψηφίζουμε νόμους κατά των αμβλώσεων και να τσιμπάμε σε θεωρίες αγέννητου παιδιού….

Και οι άνθρωποι, ας μας αποκαλέσω έτσι, θα συνεχίσουμε να ζούμε μέσα σε αυτούς τους φαύλους κύκλους και θα κάνουμε σχολιασμούς καναπέ ή/και καφέ ενώ το εισόδημά μας θα συρρικνώνεται, η εργασία μας θα υποβαθμίζεται ειδικά σε αυτή την τριτοκοσμικότροπη χώρα. Η ποιότητα ζωής, το φαγητό, η περίθαλψη, οι συντάξεις … . Άστο καλύτερα….

Πρόσφατα άκουσα ότι οι λαοί δεν φταίνε. Δεν συμφωνώ. Οι λαοί έχουν μερίδιο ευθύνης για τις κυβερνήσεις που ψηφίζουν μετά από τόσα χρόνια, τόση εξέλιξη, τόση ενημέρωση, τόσα βιώματα, τόσους πολέμους που έχουν πληρώσει με αίμα, τόσους άδικους θανάτους, τόσο καταστραμμένο ανθρώπινο δυναμικό, τόσα ορφανά, τόσες βιαιότητες … .Οι λαοί έχουν χρέος να βρίσκονται σε επαγρύπνηση και να ελέγχουν τους κυβερνόντες και όχι να αφήνονται παθητικά πιστεύοντας ότι τίποτα δεν θα γίνει γιατί στο τέλος ο πέλεκυς είναι βαρύς μόνο για αυτούς. Ιστορικά, βλέποντας για παράδειγμα την επικράτηση του Χίτλερ  και πως οι κυβερνήσεις επέτρεψαν την επικράτηση αυτή, οι λαοί οφείλουν να μην επιτρέψουν τέτοιες ιστορίες να επαναληφθούν. Πλέον εν έτη  2022, δεν έχουν δικαιολογίες για το γεγονός ότι εδώ και πολλά χρόνια ανθίζει ο νέο ναζισμός που αποτελεί πρόβλημα τεράστιο. Οι ίδιοι οι  λαοί έπρεπε να μην έχουν τσιμπήσει σε αυτές τις ιστορίες, όσο και εάν τους έχουν εξαθλιώσει οικονομικά και κοινωνικά. Υπάρχει και άλλος δρόμος…. .

Λαός δυνατός σημαίνει λαός με ΠΑΙΔΕΙΑ. Αυτόν το λαό φοβούνται και για αυτό κοίταξαν να μας αποχαυνώσουν και να επενδύουμε πλέον σε όλες τις συνομωσιολογικές βλακείες. Δεν αποτελεί ελληνικό φαινόμενο είναι παγκόσμιο.

Ενημερώνομαι από το διαδίκτυο, πιστεύει ψευδαισθητικά κάποιος. Λες και το διαδίκτυο δεν το ελέγχει το σύστημα,τουλάχιστον σε πολύ μεγάλο μέρος. Αυτός, που είναι δέσμιος των εσωτερικών αδιεξόδων του, θα τσιμπήσει και το σύστημα θα ωφεληθεί για ακόμη μια φορά γιατί γνωρίζει σε τι κατάσταση βρίσκεται ο μέσος πολίτης συναισθηματικά. Έχουν φροντίσει για αυτόν πριν από αυτόν. Όσον αφορά σε συνομωσίες, ναι υπάρχουν, υπήρχαν και θα υπάρχουν, αλλά το θέμα είναι ότι εμείς δεν μπορούμε να τις διακρίνουμε γιατί πολύ απλά δεν το επιτρέπουν. Ότι αποκαλύπτεται, αποκαλύπτεται μετά από πολλά χρόνια. Όταν το σύστημα το επιθυμεί και όσο επιθυμεί… .

Για αυτό, η παιδεία είναι η μόνη διέξοδος των λαών. Η γνώση και η υπέρβαση προσωπικών αδυναμιών μας, έχοντας  στο νου μας το συλλογικό όφελος, μας μετατρέπει από αδύναμα και χειραγωγήσιμα  όντα σε δυνατούς και ώριμους ανθρώπους που κατανοούν ότι όσο περισσότεροι ευημερούμε τόσο το καλύτερο για όλους. Απλά, χωρίς πολλές θεωρίες, έχουμε πολλά περισσότερα να μας ενώνουν από όσα μας χωρίζουν. Το κρίσιμο είναι ότι η πνευματική έκπτωση είναι τεράστια παγκοσμίως. Καλά στην Ελλάδα δεν το συζητώ από το Μεσαίωνα πιο πίσω. Από περιέργεια, θα ήθελα να ξέρω πόσοι γνωρίζουν για την έκθεση ζωγραφικής στο ίδρυμα Θεοχαράκη και πόσες επισκέψεις έγιναν από σχολεία και από τον κάθε πατριώτη Έλληνα στην έκθεση του Θεόφιλου που αποτελεί έκφραση της ελληνικής ιστορίας και λαογραφίας. Η προσωπική ιστορία του Θεόφιλου αφορά την κακοποίηση και τις διακρίσεις, που στα ιδρύματα Νιάρχος και δεν συμμαζεύεται πραγματοποιούν συνέχεια δράσεις. Για τον Θεόφιλο ποιος μίλησε, ποιος πήγε τα παιδιά να τον δουν; Ελάχιστοι. Συναισθήματα θλίψης και πόνου με κατακλύζουν για το ατελείωτο ανθρώπινο δυναμικό που έρχεται και φεύγει από αυτόν τον κόσμο χωρίς να έχει τη δυνατότητα να βιώσει στο έπακρο το δώρο της ζωής και της δημιουργίας.

Όλα στο βωμό του φαίνεσθαι και τίποτα στο γίγνεσθαι, όπως και τώρα με την αθλιότητα του πολέμου στην Ουκρανία. Και να εξηγούμαστε πόλεμος σημαίνει καταστροφή, θάνατος και πρώτο θύμα είναι η ενημέρωση… Διερωτώμαι μπας και το παρεάκι τα έχει κανονισμένα. Εντάξει θα πεθάνουν και αρκετοί, αλλά είπαμε μονάδες  είναι … και πολλά – πολλά λεφτάκια θα βγουν. Μήπως στήνουν και σκηνικό πειθούς με οικονομικές κυρώσεις κ.λπ. και θα πάρει ο καθένας μετά αυτό που του αντιστοιχεί. Θα στήσουμε και ένα ψυχροπολεμικό σκηνικό πιο δυνατό από παλιά. Θα γυρίσει και η Δύση στο αφεντικό της και όλα όπως παλιά και μετά από κάνα χρόνο θα ατονήσει όπως ατόνησαν τα γεγονότα του 2014 με την Κριμαία όπου παρόλο που στην Ουκρανία γινόταν χαμός εμείς τίποτα δεν μαθαίναμε. Οι δημοσιογράφοι δεν μπορούσαν να ενημερώσουν όπως και για πολλά άλλα. Βλέπε οικονομική κατάσταση, βλέπε πως χρεωκοπήσαμε και πως θα ξανά χρεωκοπήσουμε. Στο μεταξύ, θα τρέχουμε να πληρώσουμε λογαριασμούς και θα συνεχίσουμε ακάθεκτοι μέχρι το επόμενο δράμα που θα μας σερβίρουν… .

Καλή μας όρεξη !

Φιντέλια

ΥΓ. Οφείλω να παραδεχθώ ότι φέτος με χαροποίησε ότι άνθρωποι της τέχνης σε απλές παραστάσεις κάνουν εξαιρετικές προσπάθειας αντιταύτισης με το Μεσαίωνα που ζούμε. Καλό είναι να απέχει ο πολιτισμός από τις ιστορίες της αθλιότητας, γιατί αποτελεί παγκόσμιο αγαθό και βάλσαμο για τις ψυχές όλων μας.

Σας ευχαριστώ  για το χρόνο που μου αφιερώσατε διαβάζοντας  τις σκέψεις ενός ανθρώπου που προβληματίζεται, στεναχωριέται και αγωνίζεται για το όνειρο «ο κόσμος μπορεί να γίνει καλύτερος». Από εμάς εξαρτάται, θέλει κόπο. Εύκολος δρόμος δεν υπάρχει… όταν όμως τα καταφέρνεις η ψυχή σου γελά. Χαίρεται και εσύ αισθάνεσαι λίγο περισσότερο άνθρωπος. Πιστεύω ότι αξίζει!!!